Akraba İle Sohbet Adabı

Akraba ile Sohbet Erkânı

Kişinin akrabası ile sohbetinin âdab ve erkanı yedidir.

1- Kişi akrabasını ziyaret edip, onlara tatlı söz söylemektedir. Nitekim, Hazret-i Habib-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem: “Ey Ebû Zer, gün aşırı ziyaretime gel, muhabbeti arttırır.” buyurmuştur. Sık sık ziyaret edenin muhabbeti ziyade olduğunu duyurmuştur. Şu halde, akrabaya mümkün ise haftada bir ya ayda bir veya senede bir kerre ziyaret et. Eğer mümkün değilse, ziyarete karşılık, onlara birer hadiye ya bir mektup veyâ birer selam gönder.

2- Kendi aşiret ve kabilesi ile ve yakın akrabası ile yardımlaşma ve dayanışmada tek gönül, tek yön ve tek el olmaktır. Şu halde insan akrabasına kendi hâcetinden bir nesne teklif etmeyip, mihnetlerinden onları rahat kılsın. Onların gamları ile gamlanıp, sevinçleri ile sevinçlensin. Bayram günlerinde birbirinin ziyaretine gelsin. Onlar geldiklerinde sevinçleri ile sevinsin. Ayağa kalkıp, güler yüzle söylesin. Gittiklerinde beraber gidip, kapıya dek uğurlasın.

3- Akrabasının düşen hâcetini reddetmeyip, edâ kılmaktır. Zirâ onları reddetmek bağı koparmaktır. Onun için akrabaların komşuluğu mekruh sayılmıştır. Tâki , her gün görüşmekle muhabbetleri noksan bulmasın ve hürmetleri kalkıp, bağın kopmasına sebep olmasın. Nitekim haberde “Hak Teâlâ Sıla-yı rahmi gözeteni gözetir. Koparanı koparır.” gelmiştir. İmdi sıla-yı rahim elbette bir selâm ile olursa da vacib olmuştur.

4- Babasından sonra amcasını, büyük kardeşini ve halasını hürmet, itâat ve hizmette babası mesâbesinde tutmaktır. Onlar dâhi ona şefkat ve merhamette evlâdı gibi muâmele etmektir.

5- Anasından sonra dayısını ve teyzesini, anası gibi görüp, onlar dahi ona izzet ve şefkât etmektir.

6- Kişi, akrabasını esir olmuş bulduysa satın alıp âzad etmektir.

7- Akrabanın her eziyetine tahammül edip, acı sözlerini yutmaktır. Hastalarını görüp, cenazelerine varıp, vasiyetlerini tutmaktır. Zirâ, akraba birbirinden sıla-yı rahim ikramını kemali ile ümid ederler. Ümid ettiklerinin aksi çıktığında hısımlığı koyup, husumet semtine giderler. Şu hâlde akrabalarla l^zımdır ki, onlarla onların ehli ve evlâdı ile güzel vefâ kılarlar. Tâ ki, hısımlık hu^sumete dönmeyip,sılayı rahim etmiş olalar. Cesedleri şerrinden selamet bulalar.

Etiketler: Adab-ı Muaşeret